Damhekken

Het idee van biologische veenweide-boer Joost Samsom om nieuwe damhekken te laten ontwerpen voor de streek, viel al snel in goede aarde. 

Joost over zijn plan: ‘Oorspronkelijk maakte de plaatselijke timmerman de hekken. In de winter gingen de hekken met het vee van het land. Bij het onderhoud was men praktisch: het hout wat voor handen was werd gebruikt, en was er geen hout, dan kon een oud beddenspiraal net zo goed dienst doen. Later kwamen er ook de gegalvaniseerde hekken. Dan krijg je in het totaal een wat rommelig plaatje, terwijl die fiere hekken met hun zijhekken zo mooi het beeld bepalen.’ 

Ieder hek z’n eigen naam

Hoewel nu 150 damhekken in dezelfde stijl zijn opgetrokken, is ieder hek ook uniek. Ieder hek kreeg z’n eigen naam. Soms verwijst de naam naar de eigenaar, zoals ‘naast Jos’, dat weiland ligt naast buurman Jos, of naar de omvang van het land: ‘De Sniep’ (een snippertje land) of ‘Grote Kaaikamp’. Andere namen spreken wat minder voor zich: waarom noem je een land ‘Stuk Verdriet’ (een wel heel erg nat stuk land), of ‘Egypte’? Uit overlevering: de tocht van de boerderij naar dit stuk land was ‘ver, het was een klere eind varen… wel tot Egypte!’. 

Joost Samsom organiseerde met oud-burgemeester van Wilnis en De Ronde Venen, Dick Boogaard, Het ‘Landschap Erfgoed Utrecht’ en het Centrum voor Beeldende Kunst Utrecht (CBKU) het plan. René Knip zorgde voor het ontwerp. De Provincie Utrecht verleende een belangrijke bijdrage aan het project verleend vanuit de Agenda Vitaal Platteland. Daarnaast droegen ook Johnson WaxStichting Ronde Venen Fonds en Rabobank Dichtbijfonds bij. 
 
Bekijk de kaart
 
De aanleg van de 150 damhekken komt voort uit het Gebiedsconvenant Groot Wilnis-Vinkeveen. Tien samenwerkende gebiedspartijen sloegen in 2010 de handen ineen om het veenweidelandschap van Groot Wilnis-Vinkeveen te behouden en verder te ontwikkelen. 
Weidse recreatie is een van de doelen.